Slovenya'dan ilk izlenimler

                           

Slovenya kartpostal gibi bir ülke, nefes kesici bir doğa ama hareketsiz. Asla korna çalmıyor, asla koşuşturma görmüyorsun.  Şehirleri epeyce küçük, hatta benim yaşadığım yer olan Zagorje ob Savi’nin nüfusu 7000 ve orta büyüklükte bir şehir sayılıyor. İnsanların yaşamlarına baktığınızda basit ve mutlu; çalışıyorlar, spor yapıyorlar, sağlıklı besleniyorlar, toplulukları için gönüllü çalışıyorlar ve asla, değiştiremeyecekleri şeyler için şikâyetçi olmuyorlar.  Ülke içindeki en uzak mesafe arabayla 3 saat ama Slovenler için bu 18 saat metro turizmle gitmeye eşdeğer, seyahat etmek büyük bir mesele. Bu da bir noktada mantıklı sadece memnuniyetsiz insanlar başka yerlerin hayalini kurarlar, Slovenler ise genel olarak mutlu insanlar.

Projemden bahsedecek olursam, Slovenya biraz diğer ülkelerden farklı bu konuda,  kendinizi hangi alanda geliştirmek istediğinize karar verip o konuda projenizi oluşturmanızı bekliyorlar ama benim projem çalıştığım gençlik derneğinin tanıtımını etkinlikler düzenleyerek yapmak. Her gönüllü kendi projesini oluşturduğu için aynı dönemde aynı yerde çalışan hatta aynı projede ortak çalışan gönüllülerin bile farklılık gösteriyor, ne de olsa her yiğidin yoğurt yiyişi farklı oluyor. 

Slovenya’da gönüllü olmanın en büyük avantajı bence diğer şehirlerdeki gönüllülerle ilişki içinde olmak ve onlarla sıkça görüşebilmeye olanak sağlaması. Bu açıdan benzer deneyimi yaşadığınız gönüllülerle dostluklar kurabiliyorsunuz ve bunun da öğrenme sürecine katkısı çok büyük. Diğer bir avantajı da konumu itibariyle pek çok ülkeye yakın olduğundan bol bol ve ucuza seyahat edebilmek.

Henüz projem başlayalı bir ay olmasına rağmen hayatımın en hatırlanası deneyimlerini yaşadım. Gönüllü olmak hayatımda aldığım en güzel karar, insanın önüne yepyeni dünyalar açan bir deneyim. En sevdiğim yanı ise yaşamak için aslında ne kadar az tüketmeye ihtiyacım olduğunu anlamak ve de beni bambaşka bir insana dönüştürmesi.
 
Umay Begüm Kocadağ
Ocak 2014- Slovenya