İtalya'dan Mektubumuz Var!

İtalya'da AGH yapan gönüllümüz Ahmet Korkmaz'ın mektubunu sizlerle paylaşmak istiyoruz. Keyifli okumalar:

Merhabalar,

   Burada son zamanlarımı geçirirken size biraz, buradaki deneyimlerimden, kazanımlarımdan ve yaşadıklarımdan bahsetmek istedim. Tam 7 ay 1 gün önce Bergama hava alanı- Milano Centrale- ve Floransa’ya giden trene binmemle başlamış oldu Evs yolculuğum. Aslında Projemin ilk aşamada kabul olmaması dışında hiç bir sorunla karşılaşmadım gelmeden önce. Sizlerin de bana yardımları sayesinde tabii ki.

İtalya’da ilk zamanların verdiği şaşkınlıkla zaman çabuk geçti. Ancak başlarda hayatımdaki bu büyük değişikliklere ayak uydurmak zordu benim için. Yemek yiyemediğim, kimseyle anlaşamadığım için dışarı çıkmadığım zamanlar oldu, ama hepsi beni güçlendiren deneyimlerdi bana göre. Diğer bir gönüllüyle çok iyi arkadaş olduk ve bana çok yardım etti her konuda, onun sayesinde sosyal uyumluluk anlamında sorunlarımı kolay aşabildim. Başlangıçta engellilerle çalışmak zordu tabii ki, çünkü çok farklı insanlar, ama sonuçta onlar da insanlar… Bu düşünce benim bu deneyimden çıkardığım altın bir cümledir. Şimdi hepsi yaklaşık 20 engelli de benim çocuklarım gibi her gün hepsini öpüyorum bazen azarlıyorum sonrada kıyamayıp sarılıyorum. Çok güzel anılarım oldu onlarla. Denize, ormana, dondurma yemeğe, festivallere, yemek yemeğe gittik beraber. Gitar çaldım onlara, resim yaptık beraber, onlar sadece benim ismimi birkaç basit bilgimi öğrendiler ben ise onlardan bir hayat dersi öğrendim…

Hayatın nasıl kısa ve önemli olduğunu sağlığın her şeyden önce geldiğini ve aklımız varsa eğer onu kullanmamakla asıl engelli bizim olduğumuzu öğrettiler…

      Diğer gönüllülerle de çok güzel arkadaşlıklarım oldu. Çalıştığım yerdeki insanlar çok iyiydiler bana hiçbir zorluk çıkarmadılar aksine üstün bir anlayışla yaklaştılar. Tabii ki her zaman ve her yerde olduğu gibi katlanmak zorunda kaldığım bazı durumlar ve kişiler oldu ama bu asla diğer güzel şeyleri gölgeleyemedi.

Şimdi projemi bitirirken burada duvara çizdiğim kocaman bir resim, yüzlerce fotoğraf ve odalarda yankılanan güzel sohbetler ve gitar tınıları bırakıyorum… Hiç bitmeyecek bir yansımayla… Çalıştığım kurum projemin sonunda yaptığım gönüllük için bana Berlin biletleri hediye etti… Çok iyi anlaştığımız diğer Alman gönüllüyle tekrar buluşabilmek için. Bende çok mutlu oldum tabii ki…

      Projemi bitirirken, kısacası, yeni bir dünya, yeni bir aile, yeni bir bakış ve yeni bir ‘ben’ kazandım. Çok güzel şehirler, güzel yüzler güzel sesler gördüm ve duydum. İtalyanca öğrendim ve kendime bir insan daha kattım. Şimdi bu koca dünyada tek başıma değilim zamana yenilerek kaybettiğim babam ama zamanı yenerek kazandığım yüzlerce insan var artık. Her şey için teşekkür ederim herkese başarılar…

Ahmet KORKMAZ
İtalya