İyi ki Buradayım, I mean in Poland!

Her şey Romanya’dan gönüllü olarak gelen Oana’nın ev arkadaşım olması ile başladı. Üniversite’yi yurt dışına çıkamadan bitirdiğim için az da olsa içim buruktu ama nereden bilebilirdim ki yüksek lisansım esnasında kendimi Polonya’da bulacağımı!

Sonramı, uzun bir araştırmadan sonra neden yararlı bir şeyler yaparken gezmek gibi bir fırsatı değerlendirmeyeyim ki dedim. Ve bundan sonrada CV’ler ve Motivasyon mektupları girdi devreye. Şanslıyım ki TREX EVS Gençlik Derneği sayesinde çok beklemeden 2 güzel geri dönüş aldım; Slovenya ve Polonya. Şuan Polonya’nın Więcbork adlı küçük bir kasabasındayım ve kendimi burada bulmam arama başlangıcımdan sonra sadece 1.5 ay gibi kısa bir zaman aldı. Bunun yarısının zaten hazırlıklar için olduğunu düşünürsek, ne olduğunu bile anlamadım. Daha önce yurt dışına çıkmamış olmanın verdiği endişeler ve belirsizlikler ışığında vizeydi, pasaporttu, uçak biletiydi, bavuldu derken her şeyi ne kadar da büyütüyormuşum, gayet güzel hallediverdim gitti. Zaten EVS programı fazlasıyla kolaylaştırıyor her şeyi.

Gün geldi adeta uçtum ülkemden. Ukrayna aktarmalı uçağımdan indikten sonra “Bu senin maceran”  dedim kendime. O zamandan beri misafir olduğum bu ülkede hep gülümseyerek geziyorum. Sanırsam gülümsemek kadar güzel bir ortak dili yok ki insanlığın; burada kendimi yabancı hissetmemem için herkes oldukça sıcak davranıyor bana. Çok da etkili oluyor J Kısa bir tren yolcuğu, ardından da 1 saat kadar daha araba yolculuğundan sonra günün uzunluğunun verdiği yorgunluğun kapattığı gözlerimi göl kenarında ki adeta otel odası standartlarını taşıyan yeni evim açtı. Evet odam gerçekten standartların üstünde; gerçek anlamda büyük, 2 adet yatağa sahip, kendi içerisinde lavabo, duş ve tuvaleti var TV’yi falan söylemeyeyim artık. J Bu oda için teşekkür’ü borç bilirim.

Więcbork gerçekten oldukça küçük, yürüyerek yarım günde bitirebileceğiniz bir alana sahip ancak yaşamak için gereken her şeye de sahip. (Göl ise fazlası bile ) 6000 nüfuslu bu yeri görmeden önce küçüklüğüyle ilgili tereddütlerim vardı tabi, şuan tereddüdüm yok gerçekten küçük ama mutluyum burada. Sanırsam bu sahip olduğum güzel arkadaşlarla, proje için çalıştığım yerlerde ki güzel insanlarla alakalı. Her gün böyle güzel hediyeler alırken nasıl mutsuz olabilir ki insan ?

( Bunları o küçük elleriyle hazırlıyorlar) 

Burada hem engelliler hem yaşlılar hem de çocuklar için kurulmuş derneklerde çalışıyorum, onların gününe birazcık olsun neşe katmak beni fazlasıyla mutlu ediyor. Bağlı olduğum derneğimizin bir de Sępolno ayağı var. Aslında iki şehir arasında etkinliklerimizi olduğunca birlikte yapıyoruz. Baharın gelişini kutlamak için (Sępolno) şehrin göbeğine kurulduk ve çocukların yüzlerini boyayıp, insanlara çiçekler dağıtıp, sosis balonlardan hayvanlar yapıp, pamuk şeker dağıtıp dans ettik. Çok eğlenceliydi.

 ( Bahar kutlamasından)

EVS sadece bu değil tabi aynı zamanda kültürel ve tarihsel faklılıklarla tanışıyorsunuz. Bu yazıyı yazdığım şu gün 2 haftamı doldurmuş olmakla beraber azcık gezdim. Mentör’ümün koşu takımıyla ilk hafta sonu Kołobrzeg’e gittim. 

(devasa bir sahili olan tatil beldesi) ikinci hafta trende tanıştığım bir arkadaşımı görmeye Toruń’a ( Polonya’nın Eskişehir’i diyorlar bence haksız değiller. Şehrin enerjisi ve tarihi dokusuna bayıldım; bunun yanı sıra Porsuk’u hatırlatan ve şehri ikiye ayıran Vistula nehrini es geçmeyeyim ) gittim. Bunu yanı sıra 1 International gece, 1 Polonya gecesi ve 1 de tanışma partisi geçirdim. Hepsi birbirinden güzeldi. 

(Polonya Gecesi)

 2 hafta uzun bir süre değil belki ama çok dolu ve güzeldi. Bundan sonra ki günlere karşı beklentim de aynı. Aslında yazmadığım o kadar çok şey var ki daha. Ama kısaca; iyi ki buradayım ;)

Şaban ÇELİK
Polonya