Varşova Havalimanın kadar herşey son derece konforlu ve rahattı..sonraki 8 saatlik yolculuğum ise inanılmaz yorucu veeeee inanılmazdı:) Tek bir çantayla yola çıkan insanları hiç bir zaman anlamamıştım fakat şimdi çok iyi anlıyorum ve bence işi biliyorlar. 35 kiloyla kaç kilometre yolculuk yaptım bilmiyorum fakat çok eşya aldım diye de üzülmeyin çünkü Polonyalılar (özellikle erkekleri) çok yardımseverler, 100 kilo bile olsa taşırlar bence:) Ben mi şanslıydım bilmiyorum ama, uçak yolculuğum sırasında ve daha sonra tren istasyonunda, otobüste duraklarında, herzaman yardım eden, işini gücünü bırakıp beni trene kadar bindiren, yol gösteren, valizimi taşıyan birileri vardı, hatta kullanmam için cep telefonunu veren..tabi bu insanların yaş ortalaması 25i geçmez....sadece gençlerin İngilizce bildiğini belirtmek isterim . Zorlu 12 saatlik bir yolculuktan sonra artık yeni evimdeydim, Rodowo’da. Tüm gün aç olmama rağmen, yorgunluktan ölmeden uyumaya karar verdim.
Burası yeşil..yemyeşil.. çok büyük...çok güzel...ve de huzurlu...doğanın içindeyiz...yanıbaşımızda kilometrelerce uzunlukta bir göl..daha gelişimin 2. günü kano gezisine çıktık...çok yorucu ama inanılmaz güzeldi..Tam 5 kilometre kürek çekmişim...şaşırdım...aynı gün bir de 4 kilometrelik bisiklet gezisi yapınca günün nasıl geçtiğini anlamadım tabi...
Geçen gün de kamp ateşi eşliğinde gitar, gitar, gitar.. Tabi ki tatil yapmaya gelmedim:) Bunlar zaten her zaman tekrarlanan aktiviteler. Fakat gün içinde aktivitelere katılmak işimizin bir parçası aynı zamanda... Burası sürekli insanlarla dolup taşıyor 1 ay içinde bile dünyanın her ülkesinden bir arkadaş edinebilirsiniz....herzaman hareketli, herzaman canlı...Dünkü voleybol maçında kaç milletten insan vardı hatırlamıyorum, ama hatırladığım bişey var o da kollarımın hala ağrıdığı:) Son birkaç günümüzü ofisimizi boyamakla, derleyip toparlamakla geçirdik..ama şu an tek kelimeyle süper....10 gündür burdayım ve yaptığım işlerin, katıldığım aktivitelerin, projektörle izlediğimiz filmlerin ve de tanıştığım insanların sayısını hatırlamıyorum..kısacası burda zaman çok eğlenceli ve hızlı geçiyor..Umarım böyle hızlı geçmeye devam eder, çünkü ailemi şimdiden özledim :(
Övgü Şahin
Polonya- Haziran 2010
Merhaba Övgü, öncelikle iyi eğlenceler diliyorum sana , yazını tesadüfen okudum ,,bende bir dönem Camp Rodowo'da EVS gönüllüsü olarak kaldım bana geçirdiğim güzel zamanları hatırlattın hele havaalanından kampa kadar olan tren işkencesini nasıl unutabilirdim:)
YanıtlaSilmerhaba Özlem
YanıtlaSilaynen...ama o işkenceyi buraya geldiğinde unutuyo insan değil mi..? teşekkür ederim umarım dediğin gibi geçer..;)